گزارش قمه زنی در عاشورا در کربلا . 24 آبان - 92
این ایمیل دریافتی از سوی یک دوست است به ویژه در صحنه های مخابره شده ی هوایی روز گذشته ی مراسم کربلا از عراق که از سوی خبرگزاری دروغ پرداز فارس از کربلا بود تصاویر کفن پوشان خونین قمه زن ضمیمه گزارش شده بود تا مکمل تصاویر قمه زنی عاشورای کربلا 86 شود . بنابراین لازم است بعنوان پیشگفتار گفته شود توجه داشته باشید که این گزارش مربوط به محرم 86 یعنی 6 سال پیش است که از سوی یک خبر نگار اعزامی از ایران به کربلاست تهیه شده بود و شرایط آنگونه نبود که سپاه قدس همچون شرایط کنونی در عراق یکه تازی کند ومراسم سوگواری کربلا را با اعزام نیرو از مرزهای ایران کنترل نماید وصحنه فیلم و عکس برداری از صحنه مراسم دراختیار خبرگزاری دروغ پرداز پاسداران فارس باشد . چون نیروهای نظامی آمریکا ومتحدینش در عراق حضور داشتند. بهرحال این قمه زنان جزو حامیان واقعی نوری مالکی مزدور و دست نشانده و خامنه ای اربابش در تهران هستند که معنی مرید و دوست داشتن امام حسین را با خود زنی وخونین کردن خود نشان می دهند . ضمناً اینگونه قمه زنی و تمرین خونریزی کردن پیش مقدمه ی به خاک و خون کشانیدن و باتلاق کردن عراق و سوریه می باشد تا که نوری مالکی مزدور دست نشانده و بشار اسد جنایتکار در قدرت بمانند زیرا که جزو هم پیمانان خامنه ای و پشت جبهه ی برون مرزی مدافع برنامه ی هسته ای و پشتوانه ی تقویت کننده ی چانه زنی مذاکرات هسته ای در راستای دست یابی به سلاح هسته ای خامنه ای – پاسداران است . صد البته که نیاز نیست گفته شود کسی که برای اثبات دوستی و عشق به امام حسین چنین قمه یا خود زنی می کند و با سر شکافتن خودرا خونین می کند با دشمن شناسی که خامنه ای ترسیم می کند با این دشمنان خامنه ای ونوری مالکی مزدور دست نشانده چه می کند وچگونه قلب و سینه می شکافد و.....؟
علی رفیعی: .سال 86 بود و اولین بار که برای عکاسی از مراسم عاشورا به کربلا سفر می کردم. گویا اولین و یا دومین سالی بود که عکاسی از سر و روی خونین قمه زن ها ممنوع شده بود. شب پنجم محرم وقتی برای دریافت کارت خبرنگاری ویژه مراسم عاشورا به روابط عمومی حرم مراجعه کردیم، مسئول قسمت عکاسی به من و چند عکاس دیگر که از خبرگزاری های ایرانی در آنجا بودیم، هنگام دادن کارت ها تاکید کرد که این کارت ها از شب تا ظهر روز عاشورا اعتبار ندارد. سپس با حالت دستوری گفت هر شب بعد از پایان کارمان، کارت هایمان را به او تحویل دهیم و صبح روز بعد مجددا به او مراجعه کنیم تا دوباره آنها را به ما پس بدهد. این کار ریسک بسیار بالایی داشت و برای ما این نگرانی وجود داشت که در صورتی که به این خواسته او تن دهیم، در روزها و شب های آینده به دلیل عدم هماهنگی نتوانیم کارت بگیریم و از عکاسی باز بمانیم. شب عاشورا دریافتیم که این تاکید او برای جلوگیری از عکاسی ما از قمه زنی بود. درنهایت، شب عاشورا وقتی در و دیوار حرم را با پلاستیک های ضخیم پوشاندند و روی پله ورودی ها را هم خاک ریختند، دسته های کفن پوش و قمه به دست به راه افتادند و تا صبح عاشورا در خیابان های کربلا طبل و سنج نواختند تا خود را برای شروع قمه زنی در آغاز سپیده دم آماده کنند. هنگامی که مشغول عکاسی از آن دسته های عزاداری بودم، مردی که به گمانم از اعضای حراست حرم بود به طرفم آمد و دست خود را به طرف کارتم برد و در یک لحظه و مقابل چشمان مبهوت من کارت را از گردنم باز کرد و رفت. من ماندم و بند خالی کارت در گردن و نگرانی از بدون عکس ماندن در روز عاشورا که مهمترین روز مراسم بود. به هتل بازگشتم و شب را با تشویش به صبح رساندم. با طلوع آفتاب از هتل خارج شدم و دل به دریا زدم. کارت را از دست داده بودم و بالاتر از سیاهی رنگی نبود. ساعتی مخفیانه عکاسی کردم. اما کماکان دلهره داشتم که مبادا این بار دوربین ام را بگیرند و عکس هایم را پاک کنند. تا قمه زنی تمام شد و شهر از التهاب خارج شد بی درنگ به هتل رفتم و عکس ها را روی لپ تاپ کپی کردم و ته دل، شاد بودم که لااقل عکس هایم را گرفته ام. اگرچه تا پایان مراسم عاشورا، به دلیل نداشتن کارت، بارها از جانب گارد ارتش عراق و نیروهای امنیتی لباس شخصی بارها متوقف و تفتیش بدنی شدم و از ورود به برخی مکان های حیاتی باز ماندم، اما در آخر توانستم مراسم ظهر عاشورا را بدون مشکل جدی، عکاسی کنم و دست خالی به ایران بر نگردم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر